Rit naar de muur van Geraardsbergen op 5 augustus 2018

Een tocht van zo’n 150 km naar de muur van Geraardsbergen en terug dat doet wat met een mens…ervoor, tijdens en erna.
Ervoor had ik vooral vragen: ga ik die afstand aankunnen? Hoe zit dat met die muur? Hoe hoog en hoe steil is het eigenlijk en ga ik daar met mijn kleinste verzetje toch boven raken? Eén en ander opgezocht op internet maar toch wat minder goed geslapen die nacht.
En dan was het ochtend waar alles reeds klaar lag inclusief een paar gelletjes, je weet maar nooit…
Veel volk aan het gemeentehuis want het weer was uitstekend: zon en weinig wind. Daarna richting Geraardsbergen aan een redelijk maar niet te snel tempo. Masters, Tempo’s en Toeristen samen in één grote groep, best gezellig! Nu en dan eens gevraagd hoe het nu zat met die muur aan de anciens en hoever het nog was tot de monsterbeklimming? Ik werd gerustgesteld, het zou wel meevallen, hoewel er waren 2 mogelijke aanlopen en die over de kasseien was zwaarder…ik haat kasseien!
En dan eindelijk in Geraardsbergen: we begonnen eraan met respect maar het viel eigenlijk redelijk mee: één echt zwaar stuk en hop ik stond boven bij de anderen. Allemaal lachende gezichten op de groepsfoto’s want iedereen was boven geraakt!
Daarna nog een tiental km naar de middagstop waar er goed voor ons werd gezorgd! Van lekkere bokes tot balletjes met krieken al dan niet vergezeld van een plaatselijk Boerinneken.
De terugtocht was lang want 150 km had ik nog nooit gereden. We reden in groepjes met ongeveer gelijkgestemden qua snelheid. Op een platte band en een val na, gelukkig zonder veel erg, goed terug tot op het terras geraakt waar een Witte van Hoegaarden of 2, of 3 fantastisch smaakten.
Dan naar huis voor een nachtje woelig slapen om op te staan met het gevoel dat ik gisteren toch iets te veel van mijn benen had gevergd. Na een paar dagen was dat natuurlijk vergeten.
Al bij al een zeer leuke ervaring en voor herhaling vatbaar binnen…?

PW