Wind af naar Baal, wind op naar huis.
Een autoluwe rit langs ontelbare vlak geasfalteerde landweggetjes. Op het keerpunt en rustpunt speuren we naar Sven Nijs bij de jeudtrainingen. De Balenberg leeft. Het Sven Nijscentrum straalt trots. Wat een toekomst voor onze veldritjeugd. Een plasje binnen achterlaten kan op een net toilet mits mondmasker op. Even diep ademhalen om alles te ledigen en weer het mondmasker opzetten om buiten te geraken. Verwarrend en begrijpelijk vergat ik mijn broek op te trekken na het plasje. Mondmasker aandoen, broek aandoen… je zou er de tel bij verliezen. Nietwaar? De toeristen zijn genieters. OJP
